Je bent het zo zat dat je altijd zo kritisch naar je lijf kijkt. Toch zeurde je vanochtend weer eens over je buik en dan roept er een ander stemmetje in je hoofd dat je niet zo moeilijk moet doen. Maak er nou niet zo’n probleem van, er is toch niks mis met je! Toch zit je niet lekker in je vel en wil je er echt iets mee.

Weer op een streng dieet is niks voor jou. Been there, done that. Je blijft dan weer een tijd schommelen, bent super streng en wordt alleen maar ongelukkiger en nóg strenger voor jezelf. Het is ook niet alsof het je uiteindelijk wat opgeleverd heeft, want je zit nu nog niet lekker in je vel.

Die onzekerheid die je voelt, weet je best goed te verstoppen. Het is ook niet alsof je óveral onzeker over bent, maar vooral over je lijf. En over wat je eet. Stiekem droom je ervan om gewoon geen bal te geven om wat anderen van je vinden. Dat je doet wat je wil, and just don’t give a fuck. Dat je in een bikini over het strand loopt om friet te halen zonder dat je denkt dat mensen over je roddelen of naar je kijken.

Je probeert echt om gezond te doen en ook te genieten, je wil niet doorslaan. Toch voel je je elke keer weer schuldig als je uit eten gaat en zegt het stemmetje op je schouder ‘moet je dat nou wel doen’. Vooral als je ook nog een toetje bestelt.. en je bent dol op toetjes. Je bent het spuugzat dat je nooit kunt genieten zónder dat rotgevoel!

Je hebt echt wel eens dagen dat je jezelf ‘oke’ vindt. Dat je in de spiegel kijkt en denkt ‘ach, het is niet geweldig, maar het kan ermee door’. Toch gebeurt er altijd wel weer wat om je goede mood te verpesten, een broek die ineens toch wel strak zit of een goedbedoelde opmerking van iemand ofzo. Eeennn dan ben je weer terug bij af. Het was leuk voor even.